W ramach prelude sportowego coupe czwartej generacji Honda zaprojektowała nowe ciało i lepsze zawieszenie.

Ale najlepszą rzeczą w preludium z 1997 roku jest to, co się nie zmieniło: jego techniczny silnik VTEC, mała potęga z osobowością Jekyll i Hyde.

W rzeczywistości jedna rzecz zmieniła się w VTEC. Jest to teraz standardowy silnik dla wszystkich nowych preluzyjnych. To powinno być. Kupowanie preludium z zwykłym silnikiem jest jak kupowanie Nikes bez powietrza.

Jeśli zabawa została zmierzona w centymetrach sześciennych, Honda pakuje najbardziej zabawę na objętość do tego 2,2-litrowego silnika. I pomimo ścispienia tak dużej mocy z tak małego silnika, VTEC jest ekonomiczny i udowodniony niezawodny.

Nawiasem mówiąc, VTEC oznacza „zmienną czas zastawki i kontrolę elektroniczną podnoszenia”. To, co robi, to zmiana rozrządu zaworu i podnoszenie, dokonując niewielkich regulacji systemu dwupoziomowego. Stwarza to czteroosobowe, które jest możliwe do przewozu i giętkie przy niskich prędkościach silnika, ale zamienia się w warczące małe diabeł tasmańskie w miarę wzrostu RPM.

Zmiana jest oczywista, jak przyspiesza. Revs budują płynnie i przewidywalnie, aż osiągną około 5300. W mgnieniu oka jest słyszalna zmiana z wycia na wrzaski, Revs wspinają się szybciej i jesteś mocniej na siedzeniu.

Limit obroty o powierzchni 7500 obr./min pojawia się szybko. Więc przesuwanie i zrób to jeszcze raz.

Zero do 60 w około ośmiu sekund, przy użyciu pięciobiegowej zmiany biegów, która biegnie przez przekładnie z wredną precyzją. To także i przebieg gazu. Bardzo dobrze.

Oczywiście tego rodzaju zabawa nie jest dla wszystkich. Mając to na uwadze, preludium można jeździć przez cały dzień i dwa razy w niedzielę, nie uderzając w te wyższe obroty. Dobrze zrównoważona, czwórka jest niezwykle gładka w całym swoim zasięgu, z wystarczającym momentem obrotowym w dolnych obrotach, aby właściwie pociągnąć lekkie coupe bez uwolnienia bestii.

Przystojne, ale dość konserwatywne ciało kontrastuje z kontrowersyjnym i ostatecznie niepopularnym wyglądem ostatniego modelu preludium. Coś o tych dużych trójkątnych tylnych światłach i mocno rzeźbionym rzeźbieniu snoota wydawało się wyłączać wielu potencjalnych nabywców sportowych.

W rzeczywistości Prelude wyciągnął ciężkie obciążenie od wczesnych dni, kiedy zaczęło się jako podróbka Coupe dla samochodu gospodarki obywatelskiej. Śliczne, ale bez cygara. Drugie pokolenie, które podniosło się, aby uwzględnić podstawy, uderzyło w szerszą publiczność i rozpoczęła panowanie Preludium jako łóżko testowe Hondy, z takimi sztuczkami, jak elektroniczne sterowanie na cztery koła.

Ale znowu jego reputacja jako sportowa lekka trwała.

Najnowszy preludium jest większy, szerszy, bardziej macho i lepszy występ, z piękną stylistyką, która łączy pewną germańską solidność z zwykłym urokiem Hondy. Linie są czyste i ładnie proporcjonalne, szczególnie wyraźne w profilu, ale te wysokie reflektory, które owijają się nad marszczeniem błotnika, wydają się nieco jaskrawe i słabo zintegrowane.

Wnętrze, całe czarne i skórzaste, może użyć pewnych cech konstrukcyjnych ciepła i fri. To ma być zabawny samochód i nie powinien nadawać tak dużej wrogości osobom na pokładzie. Jest to zbyt podobnie jak wnętrze samochodów ekonomicznych, pomimo skórzanej kierownicy i wysoce wspierających foteli sportowych.

Tylne „siedzenie” wykazuje również prawdziwe problemy społeczne. Podobnie jak w przypadku rzeczywistych ludzi nie mogą się tam zmieścić, chyba że są młodsze niż pięć lub w pełni zatrudnione jako profesjonalni.

Po prostu rozważ to jako dwukierunkowy z tapicerowaną półką pakietową, a nie pomylisz się.

Ale wszystko jest wybaczone, gdy preludium zostanie wrzucone do krzywej, jego system trakcji sztuczki pomaga małym coupe z zaskakującym poziomem wdzięku i minimum zamieszania. Kierowanie jest gładkie i precyzyjne, ale w naszym samochodzie testowym wydawało się, że jest opóźnienie w wzmocnieniu mocy, gdy koło zostało szybko obrócone.

Obsługa jest zazwyczaj Honda, z niskim kapturem kołyszącym się na krótkim, sportowym zawieszeniu, tworząc odpowiednią opłatę L-CAR na krętych drogach.

Honda osiągnęła niezłą metamorfozę preludium zarówno pod względem stylizacji, jak i wydajności, choć ostateczna cena wydaje się nieco stroma.

A ponieważ nazwa Preludium niesie ze sobą pewne piętno nijakie, Honda mogła być mądra, aby skorzystać z okazji, aby stworzyć nową nazwę, ponieważ ma ona całą ekskluzywną dział Acura.

Coś, co lepiej dostosowane do sportowego coupe, które doznało fałszywych startu i słabych wrażeń, ale w końcu przybyło. Może nie jest już preludium, ale wielki finał.

1997 Honda Prelude

Rodzaj pojazdu: czterobiegowy, dwudrzwiowy coupe, napęd na przednie koła. Cena podstawowa: 25 700 USD. Cena zgodnie z testem: 26 282 USD. Silnik: 2,2-litrowy wbudowany cztery, 195 koni mechanicznych przy 7 000 obr./min, 156 funtów stóp momentu obrotowego przy 5250 obr./min. Transmisja: pięciobiegowa zmiana pstry. Waga krawężnika: 3 042 funtów. Długość: 178 cali. Rozstaw osi: 101,8 cala. Funkcje bezpieczeństwa: podwójne poduszki powietrzne, hamulce przeciwblokujące. EPA Empel Emuring: 22 MPG City, 27 MPG Highway. Wzgórza: silnik Racy. Świetna obsługa. Ładna metamorfoza ciała. Apady: wrogie wnętrze. Bezużyteczne tylne siedzenie. Stroma cena.